می بینم صورتمو تو آینه،
با لبی خسته می پرسم از خودم :
این غریبه کیه ؟ از من چی می خواد ؟
اون به من یا من به اون خیره شدم ؟
باورم نمیشه هر چی می بینم ،
چشامو یه لحظه رو هم می ذارم ،
به خودم می گم که این صورتکه ،
می تونم از صورتم ورش دارم!
می کشم دست ام و روی صورت ام،
هر چی باید بدونم دست ام می گه،
من و توی آینه نشون می ده،
می گه: این تو ای، نه هیچ کس دیگه!
جای پاهای تموم قصه ها،
رنگ غربت تو تموم لحظه ها،
مونده روی صورت ات تا بدونی
حالا امروز چی ازت مونده به جا!
*
آینه می گه: تو همون ای که یه روز
می خواستی خورشیدو با دست بگیری،
ولی امروز شهر شب خونه ت شده،
داری بی صدا تو قلب ات می میری!
می شکنم آینه رو تا دوباره
نخواد از گذشته ها حرف بزنه!
آینه می شکنه هزار تیکه می شه،
اما باز تو هر تیکه ش عکس من ئه!
عکسا با دهن کجی به ام می گن:
چشم امید و ببر از آسمون!
روزا با هم دیگه فرقی ندارن،
بوی کهنه گی می دن تموم شون!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: