توی قاب خیس این پنجره ها
عکسی از جمعه ی غم گین می بینم،
چه سیاه ئه به تن اش رخت عزا!
تو چشاش ابرای سنگین می بینم.
داره از ابر سیا خون می چکه!
جمعه ها خون جای بارون می چکه!
نفس ام در نمی آد، جمعه ها سر نمی آد!
کاش می بستم چشامو، این ازم بر نمی آد!
داره از ابر سیا خون می چکه!
جمعه ها خون جای بارون می چکه!
عمر جمعه به هزار سال می رسه،
جمعه ها غم دیگه بی داد می کنه،
آدم از دست خودش خسته می شه،
با لبای بسته فریاد می کنه:
داره از ابر سیا خون می چکه!
جمعه ها خون جای بارون می چکه!
جمعه وقت رفتن ئه, موسم دل کندن ئه،
خنجر از پشت می زنه, اون که هم راه من ئه!
داره از ابر سیا خون می چکه!
جمعه ها خون جای بارون می چکه!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: